المحجّة البیضاء، ج 3، ص 140
    حدیث (1) امام صادق علیه السلام :

    لَستُ اُحِبُّ اَن اَرَى الشّابَّ مِنـکُم اِلاّ غادیاً فى حالَینِ: اِمّا عالِماً اَو مُتَعَلِّما، فَاِن لَم یَفعَل فَرَّطَ، فَاِن فَرَّطَ ضَیَّعَ، وَ اِن ضَیَّعَ اَثِمَ، وَ اِن اَثِمَ سَـکَنَ النّارَ وَ الَّذى بَعَثَ مُحَمَّدا بِالحَقِّ ؛

    دوست ندارم جوانانِ شما را جز در دو حالت ببینم : دانشمند یا دانش اندوز. اگر جوانى چنین نکند، کوتاهى کرده و اگر کوتاهى کرد، تباه ساخته و اگر تباه ساخت، گناه کرده است و اگر گناه کند، سوگند به آن کس که محمّد صلى الله علیه و آله را به حق برانگیخت، دوزخ نشین خواهد شد.

    امالى طوسى، ص 303، ح 604
    حدیث (2) امام صادق علیه السلام :

    مَن قَرَاَ القُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللّه عَزَّوَجَلَّ مَعَ السَّفَرَةِ الکِرامِ البَرَرَةِ، وَ کانَ القُرآنُ حَجیزا عَنهُ یَومَ القیامَةِ ؛

    هر جوان مؤمنى که در جوانى قرآن تلاوت کند، قرآن با گوشت و خونش مى آمیزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نیک قرار مى دهد و قرآن نگهبان او در روز قیامت، خواهد بود.

    کافى، ج 2، ص 603، ح 4
    حدیث (3) امام على علیه السلام :

    مُرُوا الاَحداثَ بِالمِراءِ وَ الجِدالِ وَ الـکُهولَ بِالفِکَرِ وَ الشُّیوخَ بِالصَّمتِ ؛

    جوانان را به مباحثه و مناظره، و میان سالان را به اندیشیدن، و پیران را به سکوت، فرمان دهید.

    شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 20، ص 285، ح 260
    حدیث (4) امام على علیه السلام :

    اَربَعَةُ اَشیاءَ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَربَعَةٌ : اَلشَّبابُ لا یَعرِفُ قَدرَهُ اِلاَّ الشُّیوخُ وَالعافیَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَهلُ البَلاءِ وَ الصِّحَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَرضى وَ الحَیاةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَوتى؛

    ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمى شناسند : جوانى را جز پیران، آسایش را جز گرفتاران، سلامتى را جز بیماران و زندگى را جز مردگان.

    مواعظ العددیّه، ص 275
    حدیث (5) امام على علیه السلام :

    اَصحابُ المَهدىِّ شَبابٌ لا کُهولٌ فیهِم اِلاّ مِثلَ کُحلِ العَینِ وَ المِلحِ فِى الزّادِ وَ اَقَلُّ الزّادِ المِلحُ؛

    یاران مهدى(عج) جوان اند و کهن سالان در میان آنان کم اند، مانند سُرمه در چشم و نمک در زاد و توشه، که کمترین قسمت توشه، نمک است.

    الغیبة طوسى، ص 476، ح 501
    حدیث (6) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    خَیرُ شَبابِکُم مَن تَزَیّا بِزِىِّ کُهولِکُم وَ شَرُّ کُهولِکُم مَن تَزَیّا بِزِىِّ شَبابِکُم ؛

    بهترین جوانانِ شما آنان اند که خود را به سبک بزرگسالان بیارایند و بدترین بزرگسالان ، کسانى اند که خود را شبیه جوانان کنند.

    ارشاد القلوب، ص 41
    حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    مَن اَحسَنَ عِبادَةَ اللّه فى شَبیبَتِهِ ، لَقّاهُ اللّه الحِکمَةَ عِندَ شَیبَتِهِ ، قالَ اللّه تَعالى : «وَ لَمَّا بَلَغَ اَشُدَّهُ وَاستَوى ءَآتَیناهُ حُکما وَ عِلما» ثُمَّ قالَ تَعالى : «وَ کَذالِکَ نَجزِى المُحسِنینَ» ؛

    هر کس که در جوانى خوب بندگى خدا کند ، خداوند در پیرى به او حکمت مى آموزد . خداى متعال مى فرماید : «و چون به رشد و کمال خویش رسید ، به او حکمت و دانش عطا کردیم» و در ادامه آیه مى فرماید : «و نیکوکاران را چنین پاداش مى دهیم».

    قصص، آیه 14؛ أعلام الدین ، ص 296
    حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

    اِجتَهَدتُ فِى العِبادَةِ وَ اَ نَا شابٌّ ، فَقالَ لى اَبى : یا بُنَىَّ دونَ ما اَراکَ تَصنَعُ، فَاِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ اِذا اَحَبَّ عَبداً رَضىَ عَنهُ بِالیَسیرِ ؛

    در جوانى زیاد عبادت مى کردم. پدرم به من فرمود: فرزندم! کمتر عبادت کن، زیرا خداوند عزوجل ، اگر بنده اى را دوست بدارد، با عبادت کم هم از او خشنود مى گردد.

    کافى، ج 2، ص 87 ، ح 5
    حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    لِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَ نتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ ؛

    انسان باید براى آخرتش از دنیا، براى مرگش از زندگى و براى پیرى اش از جوانى، توشه برگیرد، چرا که دنیا براى شما آفریده شده و شما براى آخرت آفریده شده اید .

    تنبیه الخواطر، ج 1، ص 131
    حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    اَوسِعوا لِلشَّبابِ فِى المَجلِسِ وَ اَفهِموهُمُ الحَدیثَ فَاِنَّهُمُ الخُلوفُ وَ اَهلُ الحَدیثِ ؛

    براى جوانان در مجالس جاى باز کنید، و امور نو و جدید را به آنان تفهیم کنید، چرا که این گروه جایگزین شما و درگیر مسائل جدید خواهند شد.

    الفردوس، ج 1، ص 98، ح 320
    حدیث (11) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَ لکِن فِى الشَّبابِ اَحسَنُ ؛

    توبه زیباست، ولى از جوان زیباتر .

    کنز العمّال، ح 43542
    حدیث (12) امام على علیه السلام :

    اِذا عاتَبتَ الحَدَثَ فَاترُک لَهُ مَوضِعا مِن ذَ نبِهِ لِئَلاّ یَحمِلَهُ الخراجُ عَلَى المُکابَرَةِ ؛

    هرگاه جوان را توبیخ کردى ، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر، تا توبیخ تو، او را به مقابله وادار نسازد.

    شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 20، ص 333، ح 819
    حدیث (13) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    یا مَعشَرَ شَبابِ قُرَیشٍ اِحفَظوا فُروجَـکُم ، اَلا مَن حَفِظَ فَرجَهُ فَلَهُ الجَنَّةُ؛

    اى جوانان قریش! پاک دامنى پیشه کنید . بدانید هر کس خود را در برابر شهوت حفظ کند ، بهشت از آنِ اوست .

    المعجم الأوسط، ج 7، ص 61
    حدیث (14) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّى یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ ؛

    انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمى دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مى شود : از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانى اش که چگونه سپرى کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت [پیامبر صلى الله علیه و آله].

    خصال، ص 253، ح 125
    حدیث (15) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

    لا تَمَنَّوا هَلاکَ شَبابِکُم وَ اِن کانَ فیهِم غَرامٌ ، فَاِنَّهُم عَلى ما کانَ فیهِم عَلى خِلالٍ ، اِمّا اَن یَتوبوا فَیَـتوبَ اللّه عَلَیهِم ، وَ اِمّا اَن تُردیَهُمُ الفاتُ ، اِمّا عَدُوّا فَیُقاتِلوهُ ، وَ اِمّا حَریقا فَیُطفِئوهُ وَ اِمّا ماءً فَیَسُدُّوهُ ؛

    نابودى جوانانتان را آرزو نکنید ، گرچه بدى هاى بسیار در آنان باشد، زیرا آنان با آن بدى ها چند دسته اند : یا توبه مى کنند و خداوند هم توبه آنان را مى پذیرد و یا این که آفت ها ، آنان را از پاى درمى آورد و یا با دشمنى مى جنگند، یا آتش سوزى را خاموش مى نمایند و یا سیلى را سد مى کنند.

    حلیة الأولیاء، ج 5، ص 119
    حدیث (16) امام على علیه السلام :

    خَیْرُ شَبابِکُم مَنْ تَشَبَّهَ بِکُهولِکُمْ وَ شَرُّ کُهولِکُمْ مَنْ تَشَبَّهَ بِشَبابِکُمْ؛

    بهترین جوانان شما، جوانى است که خود را شبیه میانسالان کند و بدترین میانسالان شما، کسى است که خود را شبیه جوانان کند.

    مشکاة الأنوار، ص 297
    حدیث (17) امام صادق علیه السلام :

    اِعْلَمى اَنَّ الشّابَّ الحَسَنَ الخُلقِ مِفْتاحٌ لِلْخَیْرِ مِغْلاقٌ لِلشَّرِّ وَ اَنَّ الشّابَّ الشَّحیحَ الْخُلقِ مِغْلاقٌ لِلْخَیْرِ مِفتاحٌ لِلشَّرِّ؛

    آگاه باش که جوان خوش اخلاق، کلید خیر و قفل شر است و جوان بداخلاق قفل خیر و کلید شر است.

    امالى طوسى، ص 302، ح 598
    حدیث (18) پیامبر صلى الله علیه و آله :

    اَلْعَدْلُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الاُْمَراءِ اَحْسَنُ، وَ السَّخاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الاَْغْنیاءِ اَحْسَنُ، اَلْوَرَعُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الْعُلَماءِ اَحْسَنُ، اَلصَّبْرُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الْفُقَراءِ اَحْسَنُ، اَلتَّوبَةُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى الشَّبابِ اَحْسَنُ، اَلْحَیاءُ حَسَنٌ وَلکِنْ فِى النِّساءِ اَحْسَنُ؛

    عدالت نیکو است اما از دولتمردان نیکوتر، سخاوت نیکو است اما از ثروتمندان نیکوتر؛ تقوا نیکو است اما از علما نیکوتر؛ صبر نیکو است اما از فقرا نیکوتر، توبه نیکو است اما از جوانان نیکوتر و حیا نیکو است اما از زنان نیکوتر.

    نهج الفصاحه، ح 2006
    حدیث (19) پیامبر صلى الله علیه و آله :

    فَضلُ الشّابِّ العابِدِ الَّذی تَعَبَّدَ فی صِباهُ عَلَى الشَّیخِ الَّذی تَعَبَّدَ بَعدَ ما کَبُرَت سِنُّهُ کَفَضلِ المُرسَلینَ عَلى سائِرِ النّاسِ .

    برترى جوان عابدى که در کمى سنّش بندگى ورزد بر پیرى که پس از سالمندى رو به بندگى آرد همچون برترى پیامبران بر دیگر مردم است .

    جامع الصغیر، ج2، ص213، ح5856
    حدیث (20) امام على علیه السّلام :

    أصحابُ المَهدیِّ شَبابٌ لا کُهولَ فیهِم إلّا مِثلُ کُحلِ العَینِ وَالمِلحِ فِی الزّادِ ، وأقَلُّ الزّادِ المِلحُ .

    یاران مهدى علیه السّلام جوانند و پیران در میانشان نیستند مگر همانند سرمه چشم و (یا) نمک در رهتوشه ، و کمترین چیز در توشه نمک است .

    بحار الأنوار، ج52، ص334، ح63
    حدیث (21) امام علی علیه السّلام :

    شیئانِ لایَعرِفُ فَضلَهُما اِلّا مَن فَقَدَهُما : الشَباب وَ العافِیَه؛

    دو نعمت است که ارزش آنها را نمی دانند مگر کسی که آنها را از دست داده باشد : جوانی و تندرستی.

    غررالحکم،حدیث 5764

منبع:سایت رسمی شهید آوینی.